liefdesgetijden
waar terugtrekkende ebbe
speels verliezen draagt
wanneer ladingen verlangens
lege vleesgedachtes landen
van gemarmerde lust
naar vrouwelijke dieptes
is er geen ontkomen meer
aan het vloeien van zaad
in snel vluchtig roesgedroom
over melkwitgeurende huid
tussen hete middernachtsdijen
langs gebruinde slipranden
lippenweek dan ‘t omhelzen
van vlees in liefdeshoogovens
tot trage stroperige stroom
wanneer de vloed komt
sunset 31-07-2016
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, juli 31, 2016 22:26 |
Wit Licht, metske, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren en geniet verder van een heel rustige zondagavond. Warme genegen groet, |
|
| metske: | Zondag, juli 31, 2016 20:01 |
| hierdoor krijg ik rode oortjes! mvg |
|
| Wit Licht: | Zondag, juli 31, 2016 13:38 |
| Deinen daar de dijen over zee gebeuren dat je kan opbeuren... Wit licht |
|
