Soms lijkt het
alsof je me woorden
toefluistert tijdens
het kussen.
Als rupsen die
in mijn mond ontpoppen
tot onzichtbare vlinders,
die zich op hun beurt
in jouw maag nestelen.

Wat van mijn
lippen rolt
zit al lang
in jouw hoofd,
kostbaarheden
in de kluis, naast
de revolver waarvan ik
de loop heb dichtgelast,
en vergeelde bankbiljetten.

Het zijn je dromen die
mijn oorschelpen strelen.
De belofte van het aards
paradijs, waar onze zonden
door de vingers glippen
en het drinkwater aantasten.
Voor je het weet is iedereen
gelukkig, en wij strelen de zon,
het goud is ons gegund.

We schilderen elkaar als
meesterwerken en een tijd lang
is tijd wat de wereld deed stil staan.
Dat alles vast wordt gelegd is net
de manier om los te laten,
om te proeven van parels die
lekkerder worden bij het groeien
van ongeloof. Begrijpen hoeft niet,
smaak is onbelangrijk.

Wanneer ik naar je toeloop om
me in je armen te nestelen
en iedereen te vergeten,
laat je me dat toe.
Dan zijn wij twee pioniers
van afsluiting, twee diamanten
tussen geslepen glas.
We blinken de anderen blind.

Af en toe moeten we
opgepoetst worden of hier en
daar wat kantjes bijwerken.
We zullen nooit helemaal
perfect zijn, maar afgunst
is dan ook niet aan ons besteed.
Jij bent een wereld op zich en
ik mag van je leven, je gebruiken,
maar ik zal je nooit op krijgen.

Als ik verhalen vertel
luister je alsof het bestsellers zijn,
hoewel je regelmatig
een pagina overslaat.
Een blik op het papier zegt vaak
genoeg, je spreekt dan boekdelen
waar ik troost in lees.
Onze grammatica is zwijgen
wanneer we elkaar ontleden.

Er zijn er die ons water als
troebel moeras zien, of zij die
onze voetsporen volgen maar
snel de weg kwijt zijn.
Er staan nochtans bordjes
met boodschappen als
'Betreden op eigen risico.',
'Niet storen.' en 'Privaat.'
Lezen lukt niet voor iedereen.

Soms wens ik dat we vogels zijn,
een nog niet ontdekte soort
in een ver land. Per ongeluk maakt
iemand een foto tijdens
onze paringsdans, waar jouw staart
rond de mijne krult. Achteraf
fluit ik verzonnen wijsjes en
eten we samen rupsen. Even lekker,
maar vlinders zijn moeilijker te vangen.