Kunst
Zolang je mij
ontroeren doet
raken kan
zodat ik huiveren moet
huilen en beven
schaterlachen
of vervuld met
verontwaardiging
verleen je mij
soms even
een gunst
ontroeren doet
raken kan
zodat ik huiveren moet
huilen en beven
schaterlachen
of vervuld met
verontwaardiging
verleen je mij
soms even
een gunst
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, augustus 02, 2016 18:02 |
| ...waarmee we kundiger 't alledaags bestaan waar kunnen nemen, ja dat zelfs in de begrenzingen van 't hier dit heden zullen zien. groetje, hans |
|
| teun hoek: | Dinsdag, augustus 02, 2016 13:39 |
| kunst in het mens zijn. th | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, augustus 02, 2016 13:18 |
| Naast huilen van ontroering kan men soms zelfs huilen van het lachen, dat laatste is een weldadig gevoel. Mooike om te lezen Cor. Fijne middag wens ik je. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2016 | ||
| Thema's: | ||