Omver gereden
daar lag hij een been onder het andere
in een onnatuurlijke houding
hij bibberde, al was het niet koud
tranen liepen uit zijn ogen
een drietal mensen stonden te kijken
ze zagen de pijn in zijn ogen
uit zijn keel leek muziek te komen
een auto trapte zwaar op de rem
hij rilde, zijn ogen draaiden vrees
een zuurstofmasker eerst
dan een spuitje voor de pijn
hij werd rustig, nog enkel trillend vlees
bij het rechten van zijn been
brulde hij als een boeren tractor
een steunverband en op de draagbaar
het werd stil alsof er niets gebeurd was
in de plaats werd hij verzorgd
hij sliep nu, rustig en voldaan
dat men hem met schroeven in elkaar stak
was stukwerk voor zes maanden
ela