Johny Donovan: | Woensdag, augustus 03, 2016 22:27 |
mooie filosofie teun!! | |
Willem B. Tijssen: | Woensdag, augustus 03, 2016 20:45 |
Het ritme van elk leven is de hartslag van ons bestaan, waarin wij dankbaar mogen streven dat het ons brengt waar wij voor staan. | |
Avr: | Woensdag, augustus 03, 2016 15:28 |
Ik hoop met je mee, wat de laatste strofe betreft! Mooi gedicht! mvg Avr | |
Werner S: | Woensdag, augustus 03, 2016 13:59 |
een democratisch leven voor iedereen tot dat god zijn krachten verscheen |
|
Ruud Grootveld: | Woensdag, augustus 03, 2016 13:51 |
Mooi gedicht Teun Het is alsof onze levenssymfonie het vertrouwde ritme ineens mist. De Grote dirigent het partituur niet meer wist. De spelers eerst nog verward hem blijven volgen, totdat de kakofonie eindigt, in een klankenchaos verzwolgen. |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, augustus 03, 2016 12:13 |
graag weer gelezen | |
Anneke Bakker: | Woensdag, augustus 03, 2016 10:14 |
In kleine kring de balans weer zien te vinden is soms al een hele opgave, als het verstoorde ons zelf overkomt kan dat uitermate pijnlijk zijn. Goed geschreven gedicht Teun en ik wens je een mooie dag. Anneke |
|
Auteur: teun hoek | ||
Gecontroleerd door: Brenda | ||
Gepubliceerd op: 03 augustus 2016 | ||
Thema's: |