feniks
in het brakke land
van ongeteelde aarde
bracht ik mijn voetsporen mee
de weg naar mezelf
tekent zich langzaam af
ik ben door jou geworden
wat jij
-ik weet heel zeker-
niet wou
sterker dan vernietigd
ben ik weer opgestaan-
©20160720
van ongeteelde aarde
bracht ik mijn voetsporen mee
de weg naar mezelf
tekent zich langzaam af
ik ben door jou geworden
wat jij
-ik weet heel zeker-
niet wou
sterker dan vernietigd
ben ik weer opgestaan-
©20160720
Reacties op dit gedicht
| Elfjes Ster : | Zaterdag, augustus 06, 2016 21:56 |
| Daar moet ik Japp gelijk in geven.. want als je die zin 'Ik weet het zeker', weg laat.. en dan achter elkaar leest.. dan slaat hij goed in. wat je bedoelt. Maar zeer mooi geschreven! Groetjes, Elfjes Ster |
|
| Nayeli: | Donderdag, augustus 04, 2016 18:38 |
| Japp, ik wou benadrukken naar die persoon toe - maar je hebt een punt... zonder de zin voelt het voor mij echter minder krachtig evenwel | |
| japp: | Woensdag, augustus 03, 2016 22:33 |
| "Ik weet heel zeker" breekt het gedicht jammerlijk. Dat je het zeker weet spreekt de rest namelijk al uit. Nochtans heel erg sterke introspectie | |
| Stroejaro: | Woensdag, augustus 03, 2016 13:59 |
| Prachtig! | |
| september: | Woensdag, augustus 03, 2016 11:40 |
| Prachtig, ik ben onder de indruk. Liefs | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, augustus 03, 2016 10:28 |
| Soms moet men de wilskracht uit de toppen van de tenen halen , het resultaat mag er dan zijn. Mooie dag wens ik je Nayeli. Anneke |
|
| Johny Donovan: | Woensdag, augustus 03, 2016 10:24 |
| zeer mooi ! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nayeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2016 | ||
| Thema's: | ||