Vlinders.
Vlinders.
Eitje onzichtbaar
Op een blaadje
Iets kleins , kriebelt hier plots uit
Een rups die
Etend groeit in lengte
Niet zo geliefd, vogels tot buit.
Volgroeid , ontkomen
Aan belagers
Dan ingekapseld tot cocon
Wat daar ontstaat
Is ons een raadsel
Doch voor de vlinder levensbron.
Dan breekt hij open
Worstelt ’t lichaam
Zich van een vlinder vrijheid in
Pompt zich vol lucht
In tere vleugels
Opent de cyclus voor nieuw gezin.
Zij dansen dan
Zo schub gedragen
In ’t volle kleurenbeeld voor ’t oog
Soms maar heel kort
Maximaal één jaartje
Spoeden zich haastig naar omhoog.
Parels als wonder
Lust voor d’ogen
Bemind door mens en prikkebeen
In ongekende
Variatie
Als kleurenspel rijk om ons heen.
th
Reacties op dit gedicht
| Stroejaro: | Vrijdag, augustus 05, 2016 07:45 |
| Heel mooi! | |
| Wit Licht: | Donderdag, augustus 04, 2016 23:17 |
Gerupst en Vleugelsgewijs geschreven. |
|
| voor altijd en nooit meer: | Donderdag, augustus 04, 2016 21:59 |
| Ze zijn (symbolisch) mooi, je beschrijft het prachtig! Gts, Iris | |
| Willem B. Tijssen: | Donderdag, augustus 04, 2016 19:59 |
| Meester Prikkebeen zou dit gedicht in zijn vlinderende schoonheid hebben willen vangen. | |
| Werner S: | Donderdag, augustus 04, 2016 18:50 |
| inspirerend en mooi gedicht | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, augustus 04, 2016 13:47 |
| De kwetsbaarheid van de vlinder is te voelen in dit lieflijk mooie gedicht, met genoegen gelezen Teun. Fijne middag samen. Anneke |
|
| Ruud Grootveld: | Donderdag, augustus 04, 2016 12:32 |
| Mooi beschreven Onooglijke rups verpopt, de inhoud even geklutst.' Dan die prachtige vlinder, de natuur valt stil, onthutst |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2016 | ||
| Thema's: | ||