Samenstrijd
Kijk.
zie de sterren.
sluit je ogen,
proef de glans.
voel het samen..,
smelten van de stralenkrans.
Er is,
geen tijd,
geen plaats,
in mededogen.
Er is alleen,
verbondenheid..
Stttt..
Wieg je zachtjes,
in de nevels van,
oneindigheid.
En bedenk,
dat niemand,
echt niemand,
aan de grenzen,
van een ander lijdt..
-
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, augustus 05, 2016 20:55 |
| Het raakt me, de droefheid die tevens zo mooi en diep gevoeld (zoals ik het lees) geschreven is. Liefs | |
| Ruud Grootveld: | Vrijdag, augustus 05, 2016 17:12 |
| Verdriet is zeer persoonlijk, de emotie ligt in jou. Een luisterend oor, een troostend woord daar moet je het meedoen |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, augustus 05, 2016 14:18 |
| wat mooi | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, augustus 05, 2016 13:27 |
| Heel stil dit ontroerende droefmooie gedicht gelezen John. Ik wens je heel veel sterkte en warme groet. Anneke |
|
| Wit Licht: | Vrijdag, augustus 05, 2016 13:21 |
| Zeer mooi. Graag gelezen. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: John Kroos | ||
| Gepubliceerd op: 05 augustus 2016 | ||
| Thema's: | ||