Erkenning van tijd
Ik herken je aan het gebaar
waarmee jij met de rechterhand
en spuug het haar een moment
tot gehoorzaamheid dwingt
Veel is veranderd, jij bent gebleven
dankbaarheid bron van een stroom
naar het hart van haar die ik bemin
los kan laten en terugvinden
Als straks over tien miljoen jaar
wij samen worden teruggevonden
na kostbaar archeologisch onderzoek
telt men de atomen van ons bestaan
Verscholen in mineralen, gesteenten
botresten, versteend halfedelsteen
in een vulkanische aslaag bedekt
van een lang verdwenen uniek paar
waarmee jij met de rechterhand
en spuug het haar een moment
tot gehoorzaamheid dwingt
Veel is veranderd, jij bent gebleven
dankbaarheid bron van een stroom
naar het hart van haar die ik bemin
los kan laten en terugvinden
Als straks over tien miljoen jaar
wij samen worden teruggevonden
na kostbaar archeologisch onderzoek
telt men de atomen van ons bestaan
Verscholen in mineralen, gesteenten
botresten, versteend halfedelsteen
in een vulkanische aslaag bedekt
van een lang verdwenen uniek paar
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2016 | ||
| Thema's: | ||