Naamloos
ongenaakbaar zwijgt de lucht
zo erg dat wolken knarsen
hiervandaan neemt aanwezigheid
af, tot dunne gestalten, versmolten
met het grijs van hersencellen
Hoe laat staan de klokken in de
zwak beschenen hemelberm?
ook een rietgors mag geen
naam hebben in verdwaalbaar
moeras, iets zonder vorm is
bezig terug te keren, het
geheugen te herwinnen
voort te duren
tot plaats van vertrek
zo erg dat wolken knarsen
hiervandaan neemt aanwezigheid
af, tot dunne gestalten, versmolten
met het grijs van hersencellen
Hoe laat staan de klokken in de
zwak beschenen hemelberm?
ook een rietgors mag geen
naam hebben in verdwaalbaar
moeras, iets zonder vorm is
bezig terug te keren, het
geheugen te herwinnen
voort te duren
tot plaats van vertrek
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 11 augustus 2016 | ||
| Thema's: | ||