de stem die mij doet huilen
gedachten die in mijn hoofd zitten te schuilen
hoofd leegmaken en zonder stress verder tegen mensen leunen
het geluid van mijn ziel is aan het kreunen
ik zie mijn leven voorbij streven
mijn vingers die aan de computer zitten te kleven
ik zal deze dan ook maar weer posten
zal deze brief mij een boterham kosten
ik heb teveel geleden maar ik zal nooit uit dit leven treden
daar waar mijn horloge tikt
heb ik weer een mooie dag geflikt
ik jaag mij op aan glorie
maar dat is alleen maar spijtig verdorie
draag mijn jas met trots
maar dan zie ik je daar plots
tegen mijn ego aan gebotst
met gloednieuwe stuff
wat heb jij toch een grote bluf
ik ben terug in elkaar geploft
mijn ego die als een bom ontploft
zonder een opgezwollen nek
gelukkig ben ik niet dat manneke schrek
zo... weer eens een nieuwe track