Bewondering
Bewondering
er was een beekje
klaterend door stenen
als je goed luistert
hoor je een melodie
het zong van vreugde en fris
plezier klinkt er in door
en de lokroep voor een duik
tenminste voor een koel voetbad
de wind jaagt het water voort
de bomen fluisteren onder elkaar
en discussiëren in een onverstaanbare taal
de blaadjes spraken allen tegelijk
wij stonden met de voeten in ’t water
luisterden in vervoering
keken onze bewonderende ogen uit
en niemand wou verder gaan
ela
Reacties op dit gedicht
| voor altijd en nooit meer: | Zaterdag, augustus 13, 2016 20:55 |
| Heerlijk verkoelend... Mooi geschreven, zie het zo voor me. Gts, Iris | |
| Ruud Grootveld: | Zaterdag, augustus 13, 2016 13:27 |
| Heerlijk in een klein stukje eigen natuur. Meezingen met het water en luisteren naar het ruisen van de bladeren |
|
| Mamke: | Zaterdag, augustus 13, 2016 11:43 |
| Prachtig! | |
| teun hoek: | Zaterdag, augustus 13, 2016 10:39 |
| geweldig zo'n borrelende beek in de verlatenheid. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2016 | ||
| Thema's: | ||