Heilige dwazen, onnozel misschien;
in een wereld belust op resultaten
doen zij zoveel ongezien.
Onbaatzuchtig zijn zij zoveel waard;
maar tegelijkertijd worden zij door
hun omgeving soms voor gek verklaard.

Iedere vrijwilliger heeft hetzelfde
doel; iets voor niets te doen met
een medemenselijk gevoel. Sint Maarten
deelde zijn eigen jas. En moeder Teresa
behandelde een paria, alsof het eigen
familie was. En dan die vele naamloze
boeren gedurende de tweede wereldoorlog
jaren; die de redders in de nood van de
vele stedelingen waren.

Meer gewoon, vandaag de dag, kent men
de vrouw en de man met de gulle lach;
die graag in de verpleeghuizen een klein
feestje bouwen, en met de bewoners iets
van geluk bereiken in een band van onder-
ling vertrouwen. Soms ontvangen zij stank
voor dank van de loon verdienende maat-
schappij; want daar horen zij niet bij.

Heilige dwazen, onnozel misschien;
want wat zij doen, verdient een griffel
met een tien. Maar, helaas, zoals dat in
het leven gaat; krijgen zij een zes min
voor hun goede daad.