vol van het leven
het mocht niet zijn
je vocht
met knuffels in je hand
vol van het leven was je
tot het leven
anders besliste
laten we met z'n allen
een ijsje gaan eten
zei je
zelf kreeg je
geen hap door je keel
maar toen je weer
uitgeput in je bedje lag
vertelde je
dat het zo leuk
geweest was
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, augustus 20, 2016 23:39 |
| Een door het hart gevoeld gedicht. Zo droevig mooi en ontroerend. Het onbegrijpelijke in treffende eenvoud en woorden gevat. Sterkte en liefs | |
| Ruud Grootveld: | Zaterdag, augustus 20, 2016 21:03 |
| Ontroerend gedicht. Een kind al aan het eind leven, maar nog beginnen moet, onbegrijpelijk! |
|
| Johny Donovan: | Zaterdag, augustus 20, 2016 16:54 |
| zoooooooooo prachtig die eenvoud!zelfs in ziekte sterkte! |
|
| Avr: | Zaterdag, augustus 20, 2016 14:37 |
| Ontroerend, dit droef mooie schrijven! Veel sterkte gewenst! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: voor altijd en nooit meer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2016 | ||
| Thema's: | ||