Bij volle maan
bij volle maan
waar komen ze vandaan
de paarden die
bij volle maan galopperen
in weides zonder hek
ik ben niet gek
heb hun hoofden gezien
gestrekt in een meer
dan schitterend gaan
ben ze gevolgd tot
ik het schrikdraad voelde
niet verder kon en zij
verdwenen aan de horizon
nog hoor ik ze snuiven
zie hun staarten wuiven
ik ben niet gek er zitten
paardenharen op de struiken
wil melker
22/08/2016
Reacties op dit gedicht
| Ruud Grootveld: | Maandag, augustus 22, 2016 13:17 |
| Een voorbije wereld die door een gat in de tijd onze wereld even raakt en dan weer verdwijnt. | |
| Clarice: | Maandag, augustus 22, 2016 12:02 |
| Goedemiddag Wil, niets mooier dan galopperende paarden in de vrije natuur...mooi gedicht van je! Fijne dag! Gts Clarice | |
| Anneke Bakker: | Maandag, augustus 22, 2016 09:18 |
| Mooie mystiek in de natuur Wil, ik zie in gedachten het beeld voor me. Bijzonder mooi gebracht. Wens je een mooie maandag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2016 | ||
| Thema's: | ||