Het licht is uitgegaan
het licht is uitgegaan
het licht is uitgegaan
ramen gaven al dagen
het donkeren aan
ook het geluid
leek van steeds
verder weg te komen
niet meer gedragen
door lucht maar van
binnenuit in dromen
nog waren alle
plaatjes compleet in
vorm opstelling en grootte
ik kon me bewegen
maar niet meer door
lopen en staan wel in gaan
voelde me vrij
alleen afgesloten van alles
waarvan ik ooit heb genoten
sprak voluit wist alle vragen
troostte en hielp hen
met het mij missen te dragen
ik ben nooit weggegaan
uit het diepe verbonden zijn
met hun verdere leven en bestaan
wil melker
27/08/2016
Reacties op dit gedicht
| Ruud Grootveld: | Zaterdag, augustus 27, 2016 18:30 |
| Wat ik las vond ik triest. Het leek mij het verscheiden van een mens in de laatste dagen van zijn leven. Het missen dragen kan twee betekenissen hebben. Ik wens je nog jaren van goede gezondheid |
|
| Willem B. Tijssen: | Zaterdag, augustus 27, 2016 10:36 |
| Dat zal men in uw moeilijke periode niet licht vergeten, en u zeker in welke vorm dan ook tot steun kunnen zijn. | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, augustus 27, 2016 09:24 |
| Dit lijkt op uitgedoofde vriendschap, uit het zicht en licht verdwenen. Goed verwoordt Wil. Zonnige groet en fijne dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 27 augustus 2016 | ||
| Thema's: | ||