nu is de tijd (1)
tijd nestelt zich in mij
door huid sijpelen wat laatste woorden
een druppel nat bereikt scheef traag het oor
vergeten tranen rusten
en lichter worden smarten
wanneer zielen slapen
handen zich neigen
en in ogen luchten spiegelen
net als wat zacht gefluister
nu komt de slaap
word ik opgenomen in dromen
en diepe rust van tijd
kijk, alles is schijn-dood
sunset 27-08-2016
Reacties op dit gedicht
| Mr. Plokky: | Zaterdag, augustus 27, 2016 15:07 |
| De kunst is, om wakker te worden in je droom. En om niet te vergeten wie je bent, na het sterven. | |
