jullie zijn tegen wil en dank
geen liefde alleen maar bakstenen
aandelen die geen waardes hebben
de beurs krijgt er niet meer kleur van
hoe bont moeten we het maken
voordat we bedenken dat het bont
waarmee we een verbond zijn aangegaan
ons liever bont en blauw achter laat
de Aarde als proeftuin voor iets nieuws
maar wie komt de oogst ophalen
en wie is hier stiekem aan het roven
hoeveel is er eigenlijk verdeeld en
wat zijn de daarop volgende consequenties
hoe lang totdat het laatste greintje wil
mijn dankbare hoofd verlaat en mij
werkelijk achterlaat met mijn zwaarste
pijnen die mijn lichaam en geest
heeft moeten doorstaan de afgelopen
dertig jaar en die zijn weerslag had
op alles wat het leven te bieden heeft
want het was mijn aandoening die
de naties in hun greep leek te hebben
terwijl mijn hart zachtjes iets anders zong
want tegen wil en dank hebben ze mij
eronder door proberen te laten gaan
want geschreven stond het dat zijn wonden
gevoeld zouden worden over de naties
als een baksteen om mijn nek werd mijn
leven op het spel gezet voor meer macht
in het universum voor de witteboorden
type avonturisten die zich niet aan de regels houden
Auteur: David de Vreer | ||
Gecontroleerd door: Brenda | ||
Gepubliceerd op: 27 augustus 2016 | ||
Thema's: |