Tot mystieke pracht
In het zuiverste licht
Maan van verlangen
De aarde, door het gordijn van rust gedicht
Het refrein van stilte, opgevuld met krekelzangen
Een vriendelijke wind die enkel zachtheid zucht
Sterren verzilveren de wolkeloze lucht
Avond verbindt zich onbezorgd met de nacht
Het onuitgesproken sprookje tot mystieke pracht
Reacties op dit gedicht
| Stroejaro: | Maandag, augustus 29, 2016 13:51 |
| Dank je! | |
| Aquarel: | Maandag, augustus 29, 2016 11:35 |
| Met bewondering gelezen. Zo mooi... Liefs, Aquarel |
|
| Stroejaro: | Maandag, augustus 29, 2016 07:03 |
| Bedankt! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, augustus 28, 2016 23:15 |
| heel mooi | |
| Avr: | Zondag, augustus 28, 2016 21:59 |
| Mooi verwoord! De natuur in al zijn pracht! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stroejaro |  
|
|
| Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2016 | ||
| Thema's: | ||