Het unieke
het unieke
ik geef jij neemt
de bloemen uit mijn hart
en vraag je maar niet af
waarom jouw eerste schrede
in mijn straatje past
of dat ik
de durf had om
het unieke in jou te
onderscheiden dat jij
je hele leven al bij je had
verborgen achter
de vele zorgen die
jij voor de ander had
waardoor er voor jezelf
te weinig aandacht was
samen hebben we
de balans wat meer
in evenwicht gebracht
het begaan zijn met de
medemens blijft jouw kracht
wil melker
30/08/2016
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, augustus 30, 2016 22:49 |
| Dit is een heel mooi gedicht. In woorden zo genegen. Het is mooi om de balans aan te brengen samen met iemand. Fijn gedicht om ook te herlezen. Liefs | |
| ela: | Dinsdag, augustus 30, 2016 09:17 |
| Het is de toon van het gedicht die het zo innemend maakt, knap. ela |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, augustus 30, 2016 07:55 |
| graag gelezen hoor | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, augustus 30, 2016 07:42 |
| Een bijzonder gedicht om in een gouden lijstje te plaatsen Wil, en de bloemen verdienen een mooie strik, bij deze! Graag gelezen en een zonnige groet hoort daarbij. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 30 augustus 2016 | ||
| Thema's: | ||