Heerlijkheid
We zouden op een bankje zitten
‘s-morgens in den vroegte
omgeven door het groen
op de achtergrond toenemend geruis
van het vracht- en autoverkeer
Tijd hebben om vogels te tellen
te kijken naar het vallend blad
niet veel meer doen dan glimlachen
Wij hoorden Lorelei zingen
verroerden ons niet. Zij zou ons
wel komen halen, zij kende ons verdriet
‘s-morgens in den vroegte
omgeven door het groen
op de achtergrond toenemend geruis
van het vracht- en autoverkeer
Tijd hebben om vogels te tellen
te kijken naar het vallend blad
niet veel meer doen dan glimlachen
Wij hoorden Lorelei zingen
verroerden ons niet. Zij zou ons
wel komen halen, zij kende ons verdriet
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Vrijdag, september 02, 2016 15:25 |
| Mooi en verlangend. Liefs, Aquarel |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, september 01, 2016 11:49 |
| ja | |
| ela: | Donderdag, september 01, 2016 09:14 |
| Een morgen met diepe gedachten, mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: ana (stacia) | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2016 | ||
| Thema's: | ||