Zweefde heel even
zweefde heel even
ik wilde nog
een keertje dansen
na het groenen van
seizoenen in de boom
lichtte mijn kleuren
droogde het blad
sprak met de wind en
wachtte het gebeuren af
in een heldere hemel
zeilden wolken langs blauw
lucht bood het draagvlak
vlaagde mijn dag
nam losjes afscheid
dwarrelde omlaag
zweefde heel even
voor de landing paraat
ik draaide en keerde
mijn herfst in gras
zag in het bladertapijt dat er ook
voor mij nog een plaatsje was
wil melker
04/09/2016
Reacties op dit gedicht
| Ruud Grootveld: | Zondag, september 04, 2016 21:31 |
| Leuk gedicht. Het blad heeft zijn taak gedaan Met miljoen anderen de boom die zomer gevoed en weer iets doen groeien. |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, september 04, 2016 08:29 |
| Dan ben je uitgedanst en verkleurd, tijd om te rusten op het gras. realistisch leuk natuurgedicht. Graag gelezen Wil. Een mooie dag om nogmaals te zweven, de zon schijnt al. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2016 | ||
| Thema's: | ||