Er was eens een vrouw, die ziek was.
Toen was er een man, die haar vrolijk wist te maken
Zijn eigen vrolijkheid wist haar hart te raken
Maar misschien was het oppervlakkig.

De reden dat hij haar beminde.
Haar uiterlijk, om hoe ze er uit zag, haar blond geverfde haren
Helaas mocht het niet baten, er zat veel verdriet in de volgende jaren.
Het leven gaf haar een uiterlijk wat hem niet meer zinde.

Ziekte maakt dik, levenservaring maakt dat je een andere kijk krijgt op make-up.
Ze ging uit eindelijk zonder hem verder. Het gaf niet,
ze lachte zijn gebroken verlangen weg.
De beste man wist niet hoe ze van binnen was,
en dat was voor hem heel veel pech.
De vrouw is van binnen en van buiten mooi, maar op een andere manier.

Dit was hoe ze echt was, en of hij dat nou leuk vond of niet,
Zij was blij met zichzelf. En trots, omdat ze haar ziekte de baas is.