In hetzelfde schuitje (Thema)
zo helderblauw het water overdag is
zo zwart steekt het af tegen de avondhemel
het leven is als water
vloeibaar, levensreddend of nemend
het ruist en het kolkt achter ons
als we door de golven snijden
een vreemde horizon tegemoet
een wit schuimend spoor
in de zwarte nacht
dat langzaam verdwijnt
net als jij en ik
en het leven dat ons verleidde
wij gaan het schip in
05-09-2016
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Woensdag, september 07, 2016 15:23 |
| Heb dit mooie gedicht maandag over het hoofd gezien Artifex anders had ik het wel kunnen voorspellen ... Wel verdiend hoor ! Fijne middag. Anneke |
|
| Clarice: | Dinsdag, september 06, 2016 21:54 |
| Heel mooi, ik kan er zo het klotsende water bij denken... Gts, Clarice | |
| Stroejaro: | Dinsdag, september 06, 2016 08:03 |
| Wauw, prachtig! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, september 06, 2016 03:01 |
| raak!!!! | |
| september: | Maandag, september 05, 2016 22:43 |
| Prachtig, deze komt binnen. Een erg mooi gedicht. Succes en liefs | |
| pieter christiaan paardenkooper: | Maandag, september 05, 2016 21:35 |
| jij ook succes en bedankt voor je reactie. |
|
| metske: | Maandag, september 05, 2016 21:20 |
| zeer mooi! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Artifex |  
|
|
| Gecontroleerd door: Artifex | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2016 | ||
| Thema's: | ||