Druppels zwart
druppels zwart
er vallen
druppels zwart
niet ver van het pad
waarover wij gaan
de eerste schrik
diepe ontsteltenis
over wie er zo
plotseling niet meer is
geen afscheid
of gebaar waar leven
stopt in ontvallen
leegte voelbaar door allen
in langzaam besef
hechten weer banden
door de pijn van verlies
in gezamenlijk verdriet
het zwart vloeit weg
toch blijven de druppels nat
maar vallen transparant
nog staan wij aan de goede kant
wil melker
06/09/2016
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, september 06, 2016 23:08 |
| Mooi en droevig gedicht Wil. Heel mooi vormgegeven. Er valt een innerlijke stilte, een ontroering, na het lezen. Sterkte en liefs | |
| Willem B. Tijssen: | Dinsdag, september 06, 2016 18:24 |
| De dood van een dierbare, die men begraaft kleurt eerst de kleur zwart van de rouw en na een geleidelijk verwerkingsproces kleurt het gevoel transparant van acceptatie. | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, september 06, 2016 08:34 |
| Dan is het een fijn gevoel als je samen verlies en het verdriet kunt delen, zo worden zwarte druppels transparant. Intens mooi verwoordt Wil. Ik stuur je een zonnige groet als troost. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2016 | ||
| Thema's: | ||