Brood en Hoop
Op de vuilnisbelten
van Johannesburg
deelden we soep en brood
met tranen in de ogen
een kindmoeder
die straks nieuw leven
zal gaan geven
zit daar tussen de troep
met haar schoenen in de dood
en ik dacht mijn God
waar ben Jij dan
hier gebleven
ze wrijft trots
over haar buik
hoe lang nog
vroeg ik haar bewogen
nog een maand roept ze blij
maak jij je dan geen zorgen
nee zegt zij want
God is er bij
op dat moment
dacht ik heel even
ik heb haar brood
maar zij heeft mij weer
zoveel hoop gegeven
van Johannesburg
deelden we soep en brood
met tranen in de ogen
een kindmoeder
die straks nieuw leven
zal gaan geven
zit daar tussen de troep
met haar schoenen in de dood
en ik dacht mijn God
waar ben Jij dan
hier gebleven
ze wrijft trots
over haar buik
hoe lang nog
vroeg ik haar bewogen
nog een maand roept ze blij
maak jij je dan geen zorgen
nee zegt zij want
God is er bij
op dat moment
dacht ik heel even
ik heb haar brood
maar zij heeft mij weer
zoveel hoop gegeven
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, september 07, 2016 21:23 |
| tjonge wat mooi | |
| Willem B. Tijssen: | Woensdag, september 07, 2016 18:19 |
| Rijkdom in het hart maakt het hebben van materiële welvaart betrekkelijk. | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, september 07, 2016 09:31 |
| Jij deelde brood, en zij had vertrouwen op een goede afloop, hoop en troost spreekt uit dit bijzonder mooie gedicht Cor . Zonnige groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 07 september 2016 | ||
| Thema's: | ||