Een geluk bij een ongeluk
geluk bij een ongeluk
de grond zakte weg
nu was ik nog
een hoofdje groot
het was raar zo laag
wat ik zag was wonderlijk
een bos vol benen
in stappende schoenen
het was kleurig
ik keek stiekem omhoog
zag versleten jas randen
soms frivole broekjes
en soms een krullenbol
kaalkopjes per twee
toen een krullenkop mij zag
en met volle kracht naar mij schopte
een geluk, ik zag het net aankomen
ela
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Vrijdag, september 09, 2016 10:38 |
| Een van de kleine gelukjes Ela, heel leuk verwoordt. Zonnige groet en fijne dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2016 | ||
| Thema's: | ||