Een handvol dromen
een handvol dromen
wij zagen de
rouwstoet in passeren
keken elkaar aan
legden voorzichtig de
kaarten op tafel waarop
onze gedachten staan
een eerst bericht
verschrikt gezicht
familie en gezin
tal van regelingen
die gelijk beginnen
in ongekend perspectief
heden en een nog
onvoltooid verleden
verstaan de toekomst niet
verdriet en verlies
het houden van
je was of bent zo lief
de kaarten zijn geschud
met niets gekomen resten nog
herinneringen en een handvol dromen
wil melker
10/09/2016
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, september 10, 2016 22:06 |
| Ontroerend droefmooi gedicht. De gevoelens bij het weggaan van een dierbare die bijna onbeschrijfelijk zijn..Heel veel liefs Wil | |
| Avr: | Zaterdag, september 10, 2016 21:38 |
| Een ontroerend mooi schrijven! mvg Avr | |
| Ruud Grootveld: | Zaterdag, september 10, 2016 17:24 |
| De laatste reis die jouw nabestaanden nog verzorgen, in de aarde of hoog in de lucht. Laatste woorden van erkenning,een traan snel gewist, een blik op de foto met een zucht. |
|
| Clarice: | Zaterdag, september 10, 2016 16:33 |
| En het lijkt zo onwezenlijk... Mooi gedicht weer van jou, Wil. Gts, Clarice |
|
| ela: | Zaterdag, september 10, 2016 09:45 |
| Elk verlies is er een te veel. Tussen geboorte en dood ligt de herinnering ela |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, september 10, 2016 08:44 |
| Een handvol dromen om uit te strooien in de rouwstoet, ze zullen helaas niet meer uitkomen, in gedachten kan men de gedroomde vruchten plukken. Intens mooi gedicht Wil. Zonnige groet en fijne dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 10 september 2016 | ||
| Thema's: | ||