Over gevoel
vingertoppen tikken gedreven woorden
zonder bestemming
de poes in de hoek likt zijn pootjes
het hoofd spint, de rikketik sprint
en het oog, het oog verstilt bij dit beeld
wit vergeeld, de herinnering
de ratio leeft op en schreeuwt;
roof, roof,
de wil zo goed als dood
toch,
houdt geloof als vast gelopen plaat
betoog, wordt hoop opgebouwd
vervolgens gesloopt
maar de poes miauwt,
verkoopt kopjes voor een aai
de hand wordt omgedraaid
geeft de muis zonder aarzeling prijs
want hoe het verstand ook dwaalt,
de kolder stijgt: het voelt dus het bestaat
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, september 11, 2016 19:42 |
| Inderdaad een heel knap schrijven. Van het zijn, het gevoel en ook ratio. Waar het zich dan ook bevindt. Heel goed vormgegeven gedicht. Vloeiend geschreven, boeiend om te lezen. Liefs | |
| Anneke Bakker: | Zondag, september 11, 2016 19:02 |
| Mooi en gevoelig gedicht Mima. Gevoel en verstand, een fijne samenwerking in deze. Mooie avond wens ik je. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mima | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2016 | ||
| Thema's: | ||