Tranen van verdriet in de nacht
Met een emmer vol verdriet naast mijn fauteuil
zit ik met gevoelens zoals afwachtende wolven
die huilend hun onrust vergezellen in de nacht
onder de volle maan met emoties bedolven.
Individueel met tranen van verdriet in de nacht
ervaar ik zwijgend al jouw non-verbaal handelen
van de passerende normen in jouw gesloten boek
die enerverende gevoelens doen emoties kantelen.
Staren naar de reflectie van mijn traan in de spiegel
domineert jouw passie waar ik ooit voor was gezwicht
het unieke portret geïllustreerd in mijn stoutste droom
waar ik de traan heb gevonden in jouw stoïcijns gezicht.
zit ik met gevoelens zoals afwachtende wolven
die huilend hun onrust vergezellen in de nacht
onder de volle maan met emoties bedolven.
Individueel met tranen van verdriet in de nacht
ervaar ik zwijgend al jouw non-verbaal handelen
van de passerende normen in jouw gesloten boek
die enerverende gevoelens doen emoties kantelen.
Staren naar de reflectie van mijn traan in de spiegel
domineert jouw passie waar ik ooit voor was gezwicht
het unieke portret geïllustreerd in mijn stoutste droom
waar ik de traan heb gevonden in jouw stoïcijns gezicht.
Reacties op dit gedicht
| Am92: | Maandag, september 12, 2016 16:14 |
| pfoe mooi geschreven | |
| roosjerood: | Maandag, september 12, 2016 07:42 |
| echt heel mooi | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, september 12, 2016 04:26 |
| tjonge wat mooi omschreven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Alexander41 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2016 | ||
| Thema's: | ||