De tram
De tram
de tram riep luid
toe tit, toe tat….
de wandelaar keek niet om
hij dacht zijn vrouw te horen
op zijn vrije dag ging het zo
ze wilde hem van alles doen maken
dan riep ze van op de trap
doe dit, doe dat….
dat geluid kende hij reeds lang
hij dacht ze is mij gevolgd
maar ik doe dat ik het niet hoor
de tram duwde hem ten gronde
in het ziekenhuis kwam hij bij
zijn vrouw was aan zijn bed
toen hij haar stem hoorde
viel hij meteen in coma
ela
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Woensdag, september 14, 2016 19:50 |
| Grappig en wellicht nog niet zo ver van de werkelijkheid soms... Maar misschien was hij ook wel heel lui ;) Leuk gedaan, ela! Gts, Clarice |
|
| Claudelaire: | Woensdag, september 14, 2016 10:24 |
| Humor ten top, een belangrijk ingredient van goede poezie ! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, september 13, 2016 11:38 |
| joh | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, september 13, 2016 10:34 |
| Jammerlijk gebeuren, leuk gebracht Ela. Zonnige groet. Anneke |
|
| Willem B. Tijssen: | Dinsdag, september 13, 2016 09:36 |
| Een humoristisch verwoorde trieste werkelijkheid. | |
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2016 | ||
| Thema's: | ||