Moppen
Moppen
er lag altijd een mopje
achter op zijn tong
nooit kon hij ze spuien
hij kreeg nooit het woord
men wist wel van zijn moppen
in groep was hij het vijfde wiel
en hij wou zo graag spreken
soms probeerde hij het
laat hem toch vertellen man
die spreken worden niet onderbroken
kwaad zette hij zich apart
later was de bazin zijn toehoorster
ela
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, oktober 14, 2016 16:12 |
| Knap gedicht. Sommige mensen worden niet gehoord..Gelukkig bleef hem er eentje over. Liefs | |
| Mr. Plokky: | Donderdag, september 15, 2016 21:18 |
| Herkenbaar | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, september 15, 2016 09:09 |
| lachen is juist zo belangrijk.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2016 | ||
| Thema's: | ||