Het nerveuze snuiven
het nerveuze snuiven
ik zag de
schimmels draven
de bosrand langs
gemend door vaste hand
ouderwets getuigd
de kar nog zonder veren
een schimmige koetsier
geen enkele passagier
het was alsof
de film bleef haken
beelden braken zonder
de werkelijkheid te raken
ik voelde spanning
in de bomenrij een
opgestoken wind bracht
vreemde geuren dichterbij
nog was er dat geluid
voelde warmte van hun huid
vaag het nerveuze snuiven
in stilte gingen zij de wereld uit
wil melker
20/09/2016
Reacties op dit gedicht
| Werner S: | Woensdag, september 21, 2016 23:40 |
| het raken van mensen om er daarna voorbij te schieten mooi gedicht | |
| Ruud Grootveld: | Woensdag, september 21, 2016 15:17 |
| Weer een gedicht waarbij ik ga nadenken, een stap in een wereld die eens is geweest, korte flits van iets dat is gebeurd, terug het geluid dat nog na klinkt. Het lijkt wel een kort visioen. Prettige dag Wil |
|
| Clarice: | Dinsdag, september 20, 2016 22:02 |
| Ze zijn dan mooi als ze zo snuiven, hun natuurinstinct dichtbij, in vrijheid zijn ze dan nog mooier... Mooie sfeer opgeroepen, gts, Clarice | |
| wervelende regenboog: | Dinsdag, september 20, 2016 18:23 |
| was misschien in een ander leven ook een schimmel want dat gesnuif herken ik... mooi sfeerbeeld van deze prachtige dieren |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, september 20, 2016 09:09 |
| Mooie nostalgische sfeer creëer je hier Wil van witte paarden dravend in de natuur. Ook een mooi gedicht om te lezen. Een zonnige groet en fijne dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2016 | ||
| Thema's: | ||