Spiegeling.
Spiegeling.
De wind heeft zich
al rustend teruggetrokken
’t al weerspiegeld in het watervlak
dat rimpelloos
de feiten weergeeft
tweeluik van dat wat is haar stak.
Een zeilboot die
haar spiegel roerde
drijft zo in tweevoud langs mij heen
zo scherp getekend
in contouren
zo als een tweeling weer verdween.
Zo spiegelt , als
men rust heeft gevonden
de ziel de inhoud van ons zijn
ontdekken wij
in deze stilte
veelal de oorzaak van de pijn.
herkennen wij de
tere punten
van ons bestaan, ons nu tot nut
om in verstildheid
te herstellen
rijzen wij langzaam uit de put.
th
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, september 23, 2016 11:08 |
| mooi weer teun | |
| Willem B. Tijssen: | Vrijdag, september 23, 2016 09:46 |
| Emoties zijn soms stormen in een mensenleven en spiegelen iets wat schuil gaat in de geest; gelijk een wind na de storm gaat liggen, verhullen zij niet de boodschap die men daar achter leest. | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2016 | ||
| Thema's: | ||