Nu even niet
't kraakt en 't piept
van 's morgens vroeg
tot 's avonds laat
Het is telkens weer
dat 't langzaam vooruit gaat
't is niet jong of oud
totaal niet soepel
Eerder wat stijf
Moet het ermee doen
dat staat buiten kijf
't is even niet fit
maar krakkemikkig
en vermoeid
Steeds wat ouder
nog lang niet uitgebloeid
't is van mij
maar 't is net of ik je nu niet ken
Het soepel is voorbij
en op dit moment
maakt het me echt niet blij
Stijve spieren
krakende gewrichten
En alles doet zeer
Waardeloos lijf
ik wil dit niet meer
Achillespezen en kuiten
hebben even geen zin
Draag jij jezelf maar
lijken ze te denken
Wij zijn met jou wel klaar
Maandag maar weer
de huisarts bezoeken
Speelt de overgang hier een rol
of is er iets anders aan de hand
Het maakt me horendol
In beweging blijven
maar niet overdrijven
zegt de fysio tegen mij
Raak steeds meer gefrustreerd
ben helemaal niet blij
Wil wandelen en fietsen
En werken in de tuin
Dansen door de zaal
Jullie snappen vast wel
dat ik stevig baal
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Zaterdag, september 24, 2016 20:52 |
| misschien overbelasting... even wat rustiger aan... wat extra water vitaminen en mineralen en een smeerseltje op de aangedane plaatsen helemaal herkenbaar sterkte en geduld :-) wr |
|
| teun hoek: | Zaterdag, september 24, 2016 17:59 |
| even doorbijten en je bent weer de oogappel van het bal. th | |
| Mr. Plokky: | Zaterdag, september 24, 2016 16:29 |
| Begrijpelijk. Ik hoop dat je een manier vind hoe je er mee om kan gaan | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, september 24, 2016 12:40 |
| ja kan me voorstellen succes hoor maandag bij de dokter!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mamke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2016 | ||
| Thema's: | ||