in eigen herinnering
voeten bogen het gras
kleine takken kraakten
het was mijn eerste pad
ik ben terug gegaan
na enkele dagen
het spoor is blijven staan
verbond na betreden
twee plaatsen in mijn leven
ieder met een eigen gezicht
de horizon aan het
einde van mijn blik verdween
terwijl er een nieuwe verscheen
mijn pad was
het ontdekken van hoe
ooit de aarde is geweest
het zelf gaan zien
zonder meteen het banen
van anderen te moeten ervaren
ik wilde er zijn
in eigen herinnering geweest
het was mijn paradijselijk feest
wil melker
25/09/2016
Werner S: | Zondag, september 25, 2016 23:18 |
een mooie herinnering aan mijn verleden | |
teun hoek: | Zondag, september 25, 2016 14:55 |
zoektocht vanuit de herinnering opgedane ervaring continueren en vervolmaken. th |
|
september: | Zondag, september 25, 2016 12:58 |
Prachtig gedicht. Een gedicht naar het hart. De eigen herinnering en beleving. Ik heb het met genoegen gelezen en herlezen. Liefs en een fijne zondag Wil | |
Willem B. Tijssen: | Zondag, september 25, 2016 12:27 |
Het zelf ervaren van een nieuwe horizon in je leven is met vertrouwen kiezen voor wie je werkelijk wil wezen. |
|
wervelende regenboog: | Zondag, september 25, 2016 10:50 |
een weg zonder franje maar met innerlijk geluksgevoel mooi fijne dag Wil wr |
|
Mamke: | Zondag, september 25, 2016 08:31 |
Je eigen paradijs, fantastisch! En die één na laatste strofe.....geweldig! | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, september 25, 2016 05:57 |
goede morgen hoe kom je er toch telkens weer op? |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 25 september 2016 | ||
Thema's: |