Dichter af
er zijn geen woorden meer
enkel kwetsuren en leegte
tegen muren aanketsend
minuten die eeuwig voortborduren
op de geleden pijn alsof
het nimmer
vergeten mag worden
er zijn geen woorden meer
hooguit wat letters
die achter in de keel blijven steken
de ware klanken niet kunnen prijsgeven
dagen, weken, maanden verstrijken
duizend en één dromen
komen en gaan zonder
het kraaien van de haan
er zijn geen woorden meer
om de wonden te verzachten
geen zinnen om het beminnen
opnieuw aan te leren
want ik ben dichter af
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, september 25, 2016 22:00 |
| Het raakt me Mima het gevoel dat uit dit gedicht spreekt en de inhoud. Pijnlijk mooi geschreven. Ik hoop dat jouw woorden weer gaan stromen en het beter wordt..Liefs en sterkte | |
| Aquarel: | Zondag, september 25, 2016 21:42 |
| Dan wens ik je veel sterkte, Mima en hoop op betere tijden voor jou, en inspiratie. Liefs, Aquarel |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, september 25, 2016 20:30 |
| joh | |
| Mr. Plokky: | Zondag, september 25, 2016 20:17 |
| Misschien komen er betere tijden, en nieuwe woorden |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mima | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2016 | ||
| Thema's: | ||