Socialmania...
Het kan me niet schelen welke pagina's je hebt bezocht.
Ik hoef het niet weten wat je eet en wat je allemaal hebt gekocht.
Echt, het interesseert me niet hoeveel vrienden je nu hebt.
Het lijkt er alleen op dat je mij vergeet,
omdat ik niet mee doe met wat 'social media' heet...
Laatst toen ik je in levende lijve zag zei je dat ik moeilijk te bereiken was.
Hier heb je mijn nieuwe adres, zei ik, jij bent altijd welkom, kom maar langs.
Sindsdien ben ik en paar keer bij je aan de deur geweest, je was helaas niet thuis.
Dat ik je zag is nu alweer een poos geleden en ik ben inmiddels alweer verhuisd.
Ik hoef het niet weten wat je eet en wat je allemaal hebt gekocht.
Echt, het interesseert me niet hoeveel vrienden je nu hebt.
Het lijkt er alleen op dat je mij vergeet,
omdat ik niet mee doe met wat 'social media' heet...
Laatst toen ik je in levende lijve zag zei je dat ik moeilijk te bereiken was.
Hier heb je mijn nieuwe adres, zei ik, jij bent altijd welkom, kom maar langs.
Sindsdien ben ik en paar keer bij je aan de deur geweest, je was helaas niet thuis.
Dat ik je zag is nu alweer een poos geleden en ik ben inmiddels alweer verhuisd.
Reacties op dit gedicht
| Nayeli: | Woensdag, september 28, 2016 18:28 |
| niet leuk dit, pijnlijk ook hoe je niet meetelt als je geen sociaal media profiel hebt...maar helaas zo is het wel | |
| september: | Dinsdag, september 27, 2016 14:12 |
| Het doet wel nadenken dit gedicht. De teleurstelling ervan voelbaar. Het is ook wel echt van deze tijd, steeds meer contact via het beeldscherm en steeds minder persoonlijk. Liefs | |
| Mr. Plokky: | Maandag, september 26, 2016 19:19 |
| Het is ook allemaal onpersoonlijk geworden... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Terriece Dee | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2016 | ||
| Thema's: | ||