Zwak en ziek
ik ben zwak en ziek
lak aan me eigen piek
sowieso niet al te hoog
zeker niet wat ik betoog
maar het is niet dat ik loog
mijn hoofd kent geen geloof
alleen mijn hart die schoof
de hoop niet onder stoelen
terwijl de banken de boel
bedonderden op mijn vrije dag
maar ben niet zielig vriend
slechts getroffen door het onkruid
dat in mijn lenden is gedrukt
moest het herplanten van haar
van hem moest ik het roken
ik zelf verloor mijn functie
het profiel bleef duister erdoor
ziek, zwak en vreselijk
een zombie die zijn dagen aftelt
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: David de Vreer |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2016 | ||
| Thema's: | ||