Zijn laatste zonnebad
zijn laatste zonnebad
ik zie het blad
loom vallen
in volle herfstkleur
takkenbrekende
stormen getrotseerd
door hagel bezeerd
zij klaren al de lucht
voor kraakheldere
blauwe vergezichten
waar sprieten nietig
op de hoge stammen
in de hemel prikken
door berijpen
zullen zij zonlicht in
duizend kleuren splijten
nog warmt het
blad de aarde met
zijn laatste zonnebad
voordat de eerste
vorst gaat komen als einde
van talloze zomerdromen
wil melker
27/09/2016
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, september 27, 2016 19:57 |
| Prachtig Wil, ik zie mede door jouw gedicht en in het echt de bladeren liggen, het heeft iets weerloos. Dit mooie gedicht stemt mijmerend en licht weemoedig. Liefs | |
| Stroejaro: | Dinsdag, september 27, 2016 18:50 |
| Super!! | |
| teun hoek: | Dinsdag, september 27, 2016 14:00 |
| Idyllisch verwoord. mooi. th |
|
| Mamke: | Dinsdag, september 27, 2016 09:06 |
| Wauw! | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2016 | ||
| Thema's: | ||