ademloos en licht
terwijl ik woorden lees
door anderen geschreven
schrijft mijn geest
zijn eigen zinnen reeds
ik voel mijn voelen
vloeien op geschreven tule
doorweefd me gouden lussen
ze kunnen mij niet binden
aan enkel realiteit
mijn dromen als mist verspreid
dansen hoog en laag
ik kan niet tegenhouden
wat zich vermengd
ongerijmd verlangen
ik verdrink
ademloos en licht
-ik wil-
©20160920
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Maandag, oktober 03, 2016 22:45 |
| Ik vind het ook een hele mooie! Het leest dromerig, ik hou daar wel van... Gts, Clarice | |
| Mr. Plokky: | Maandag, oktober 03, 2016 16:00 |
| Mooi! | |
| september: | Maandag, oktober 03, 2016 13:32 |
| Mooi mooi. Liefs | |
| Anneke Bakker: | Maandag, oktober 03, 2016 09:07 |
| Mooie poëzie Nayeli en graag gelezen gedicht. Fijne dag gewenst. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nayeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2016 | ||
| Thema's: | ||