ik zie je komen
zij staat in de goot
haar stem die slaat over
en daalt dan weer diep
een blik valt op mij
laat de viool niet meer zingen
ik sluit mijn mond
geef mij aan haar over
ijzertralies de snaren
breken de rust
in bruin getinte ruimtes
hangen foto’s
snerpen tonen plots hoog
laat ons dit lied
neem jij slechts de splinters
en loslatende spijt
van droevig akkoorden
in ‘t voor- en achteruit kijken
belichten zich ruiten
ik zie je komen
sunset 03-10-2016
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, oktober 04, 2016 08:44 |
teun hoek, Janny Scheybeler de Jonge, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren en geniet van een liefst rustige herfstdinsdag. Warme genegen groet, |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, oktober 03, 2016 20:31 |
| ja | |
| teun hoek: | Maandag, oktober 03, 2016 14:57 |
| droevig en opbeurend. th | |
