Haar geluid vanuit de horizon
Ik sta in het donker om jou in het licht te zien
met een glansrijk silhouet van jouw spiegelbeeld
omringt met primaire kleuren door de regenboog
rollen al snel de eerste tranen tot een regenbui.
Met een omvangrijk wolkendek vanuit de horizon
is het laatste lichtpuntje als een schitterende ster
te voelen door een tinteling van dat sprankje hoop
dat voor ons gemoedelijk leven heeft aangeduid.
Nu ik jouw motto op de top van de duin koester
levert tot in lengte gespiegeld tot aan de horizon
jouw licht in het donker gebundeld met geluk
hoorbaar liefkozend met het aanstormend geluid.
met een glansrijk silhouet van jouw spiegelbeeld
omringt met primaire kleuren door de regenboog
rollen al snel de eerste tranen tot een regenbui.
Met een omvangrijk wolkendek vanuit de horizon
is het laatste lichtpuntje als een schitterende ster
te voelen door een tinteling van dat sprankje hoop
dat voor ons gemoedelijk leven heeft aangeduid.
Nu ik jouw motto op de top van de duin koester
levert tot in lengte gespiegeld tot aan de horizon
jouw licht in het donker gebundeld met geluk
hoorbaar liefkozend met het aanstormend geluid.
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, oktober 04, 2016 11:10 |
| ja zo mooi! |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, oktober 04, 2016 09:05 |
| Ontroerend mooi zijn jouw woorden van liefde en gemis. Ik wens je een mooie dag Alexander met zonnige groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Alexander41 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2016 | ||
| Thema's: | ||