Een vlucht in extase
een vlucht in extase
ik drijf buien uiteen
men de wolken
tot zij uitgeraasd zijn
boven het vlakke land
span de wind
voor mijn wagen om
ze stormenderhand
weer op te jagen
bliksem licht op
als we de aarde raken
wielen aan bruggen
en kerktorens haken
donder rolt
bulderend door lagen
warme en koude lucht
een vlucht in extase
ik heb dit fenomeen
al eeuwenlang geschapen
als mensen goden vergeten
of de schepping mishagen
wil melker
04/10/2016
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, oktober 04, 2016 15:07 |
| Heerlijk meeslepend gedicht met een mooie invalshoek. Graag gelezen en herlezen. Liefs | |
| teun hoek: | Dinsdag, oktober 04, 2016 09:03 |
| natuurlijk oordeel, zou het zo zijn Wil ? h gr.th . Mooie natuurbeschrijving. |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, oktober 04, 2016 08:46 |
| Wonderlijk mooi is deze vlucht van elementen die niet te mennen zijn, de natuur is eigenwijs en wij hebben dat in hoge mate te respecteren. Graag dit mooie natuurgedicht gelezen Wil. Wens je een rustige dag na al het geweld. Anneke |
|
| Stroejaro: | Dinsdag, oktober 04, 2016 07:45 |
| Mooi, mooi en ook beeldend weergegeven. Een fijne dag! | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2016 | ||
| Thema's: | ||