Vrije woord
Soms wil ik het woord vrijlaten
want ze behoort niemand toe
gestript, ontdaan van onzin
onbegrip en kwetsing
tot ze haarzelf weer vindt
zonder het waarom en hoe
woord als kleine witte veer
reizend met vlagen wind
ontelbare korrels zand
doen haar wezen bewegen
naar oorsprong, eigen land.
Ik wil het woord vrijlaten
weidse verte het woord laten
Reacties op dit gedicht
| Trainwreckofthought: | Zondag, april 02, 2017 01:23 |
| Nu ik gelezen heb hoe jij zelf schrijft, hecht ik nog wat meer waarde aan je compliment op mijn schrijven. | |
| Claudelaire: | Dinsdag, november 08, 2016 09:20 |
| Je bent een dichteres in hart en nieren ! Knap september ! | |
| roosjerood: | Woensdag, oktober 05, 2016 14:30 |
| zo prachtig | |
| september: | Woensdag, oktober 05, 2016 14:21 |
| Hartelijk dank voor de fijne reacties Liefs en een mooie dag |
|
| Stroejaro: | Woensdag, oktober 05, 2016 07:15 |
| Weer bijzonder mooi gedaan. | |
| Peter-Selie: | Dinsdag, oktober 04, 2016 21:28 |
| Ik zie het woord gaan, steeds verder en verder weg. | |
| Artifex: | Dinsdag, oktober 04, 2016 19:45 |
| Wat een mooie gedachte... | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, oktober 04, 2016 17:57 |
| Mooie mystiek zet je hier neer September,dit werk draagt rijke voldoening in zich. Ik wens je een fijne avond. Anneke (en dank voor je warme reactie van mijn zondaggedicht) |
|
| teun hoek: | Dinsdag, oktober 04, 2016 17:27 |
| toch gevangen in een gedicht. th |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, oktober 04, 2016 16:52 |
| goed gedaan | |
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: september | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2016 | ||
| Thema's: | ||