Ik voel de rust ik proef de kou
en wil oneindig blijven lopen
Het is fijn om in het zwart
zo mooi
alleen te kunnen zijn
Om te denken over dromen
en te dromen over leven
heel even te beleven
niet stil te staan bij pijn
De pijn is het verleden,
in het heden voelt het beter
Het zoet, het licht, muziek de stappen, steeds een beetje meer
Dan om het zeer te kunnen lachen
en vooral ook te omarmen
te weten wat geluk is
dat ik het toch probeer
Ik loop de nacht in en ik luister
en de ruis lijkt te verdwijnen
Ik voel de rust en het is goed zo
lief geluk
je bent er weer