Moeite met lachen
Wat ik voel blijft vaak binnenin,
Het zit verstopt in mijn ziel.
In iets leuks heb ik wel zin,
Maar dat zie je gewoon niet.
De blijheid en vreugde geraakt maar niet door dat pantser van verdriet.
Het is te hard en te dik,
Niets geraakt er doorheen.
Ik heb het gevoel dat ik stik,
Ik voel me zo alleen.
Maar soms, heel soms kan iemand een gaatje maken in mijn olifantenhuid.
Dan komt er even heel veel vreugde uit.
Dan dans en zing ik uit volle borst,
En kan ik heel de wereld aan!
Maar al snel komt weer die korst,
en laat ik weer een traan.
Ik hoop dat het, dat alles snel stopt!
En dat ik binnenkort een engel ben die aan de hemelpoort klopt...
Het zit verstopt in mijn ziel.
In iets leuks heb ik wel zin,
Maar dat zie je gewoon niet.
De blijheid en vreugde geraakt maar niet door dat pantser van verdriet.
Het is te hard en te dik,
Niets geraakt er doorheen.
Ik heb het gevoel dat ik stik,
Ik voel me zo alleen.
Maar soms, heel soms kan iemand een gaatje maken in mijn olifantenhuid.
Dan komt er even heel veel vreugde uit.
Dan dans en zing ik uit volle borst,
En kan ik heel de wereld aan!
Maar al snel komt weer die korst,
en laat ik weer een traan.
Ik hoop dat het, dat alles snel stopt!
En dat ik binnenkort een engel ben die aan de hemelpoort klopt...
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Donderdag, oktober 06, 2016 11:51 |
| zoek vooral de mensen op die je er boven uittillen. Dat engeltje kan nog wel even wachten. Schrijf eens op wat je allemaal nog aan goeds hebt. h gr. th. sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: yenthevh6 | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2016 | ||
| Thema's: | ||