wonderbaarlijke sterrenhemel
vannacht terwijl mensen slapen
keek ik naar de wonderbaarlijke sterrenhemel
de maan gaf haar glans
stil dacht aan die bijzondere sterretjes
die mij steeds weer aankijken
met hun schittering
en ik vouw mijn handen dan samen
en bid
dat zij daar gelukkig mogen zijn
net als ik op aarde
keek ik naar de wonderbaarlijke sterrenhemel
de maan gaf haar glans
stil dacht aan die bijzondere sterretjes
die mij steeds weer aankijken
met hun schittering
en ik vouw mijn handen dan samen
en bid
dat zij daar gelukkig mogen zijn
net als ik op aarde
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, oktober 06, 2016 20:52 |
| Wat mooi Roosjerood. Voelbaar en zacht mooi gedicht. Liefs | |
| Mr. Plokky: | Donderdag, oktober 06, 2016 17:12 |
| Ik zei gisteravond nog tegen mijn zoontje dat er een hele grote banaan in de lucht hangt. | |
| Clarice: | Donderdag, oktober 06, 2016 14:45 |
| Mooi gedicht, roosjerood, ik hoop het ook! Gts, Clarice | |
| teun hoek: | Donderdag, oktober 06, 2016 11:49 |
| boven ons de grote beer. mooi die sterrenhemel. h. gr. th |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, oktober 06, 2016 10:38 |
| mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: roosjerood | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2016 | ||
| Thema's: | ||