verdwaalde angst
ik ben bang.
voor mijn eigen verdriet.
het gaat alle dagen goed.
in de hoop dat niemand het ziet.
ik ben bang.
want de jaren verdwalen voorbij.
welk pad moet ik bewandelen.
en wie hoort er nu bij mij?
ik ben bang.
want het licht in mij raakt gedooft.
ik vecht tegen alles in...
want geluk is niemand belooft.
voor mijn eigen verdriet.
het gaat alle dagen goed.
in de hoop dat niemand het ziet.
ik ben bang.
want de jaren verdwalen voorbij.
welk pad moet ik bewandelen.
en wie hoort er nu bij mij?
ik ben bang.
want het licht in mij raakt gedooft.
ik vecht tegen alles in...
want geluk is niemand belooft.
Reacties op dit gedicht
| David Matser: | Zaterdag, oktober 08, 2016 10:41 |
| Weet je wat het leuke is? Het is niet raar om bang te zijn. Waar je ook mee worstelt, zolang de uitslag van het gevecht niet vaststaat, kun je nergens zeker van zijn. Het belangrijkste is om de hoop niet te verliezen ;) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 07 oktober 2016 | ||
| Thema's: | ||