nu herfst de tijd pas echt
op mijn balkon zit stil een mees
heel zachtjes ga ik naar hem toe
kraanvogels vliegen als een één
met veel geschreeuw juist over
en na een tijd hoor ik van ver
wildganzen heel rumoerig zijn
want allen willen door hun aard
heel snel naar elders reizen
de meeste vogels zijn al weg
komen in lente weer terug;
slechts ik en ook mijn mees
wensen hen goede vlucht
en een behouden wederkeer
sunset 09-10-2016
Reacties op dit gedicht
